“Ağzından süd iyi gələn uşaqları yüksək vəzifələrə təyin edirlər...”

Və ya dövlət başçısının qərarlarına etiraz etməyə cəsarət göstərən məmurları təqdirmi etməli, tənqidmi?

Son illər ölkənin müxtəlif sahələrində, o cümlədən idarəetmədə aparılan islahatlar ciddi müsbət dəyişikliklərə səbəb olub. Bu fonda, illərlə kreslosuna yapışıb qalmış yaşlı məmurların gənc kadrlarla əvəzlənməsi xüsusi diqqət çəkir. Müasir texnologiyalarla ayaqlaşa bilməyən, sovet psixologiyasının əsiri olan odioz fiqurların yerinə müasir dünya görüşlü, çevik qərarlar qəbul etməyi bacaran cavan və perspektivli şəxslərin gətirilməsi idarəetməyə yeni nəfəs verir.

Yenilənmə, gəncləşmə siyasəti, təbii ki, köhnə məmurların ürəyincə deyil. Ürəklərində bu prosesdən narazılıq və narahatlıq keçirsələr də, dilə gətirməyə cəsarət etmirlər. Amma heç də hamısı yox...

Sən demə, ali rəhbərliyin qərarlarına açıq şəkildə etiraz etmək cəsarətini özündə hiss edən məmurlar da varmış. Bu fakt Müdafiə Sənayesi Nazirliyinə 37 yaşlı bir şəxsin rəhbər gətirilməsindən sonra xüsusi diqqət çəkib. Daha doğrusu, aşağıda adını çəkəcəyimiz məmurun “partlamasına” səbəb olub.

“Təcrübəsiz, idarəetmə qabiliyyəti olmayan, ağzından süd iyi gələn uşaqları yüksək vəzifələrə təyin edirlər. Mənə çatmır də! Qəbul etmirəm belə təyinatları!”.

Bu sözlər Qazax Rayon İcra Hakimiyyətinin (QRİH) başçısı Rəcəb Babaşova məxsusdur. Söhbət Prezidentin imzası ilə 2016-cı ildə vəzifəyə təyin edilmiş və 8 ildən çoxdur böyük bir rayona rəhbərlik (yerli sakinlərin dili ilə desək, ağalıq) edən bir məmurdan gedir. Və bu məmur, yenə Prezidentin imzası ilə təsdiqlənən digər təyinatlara etiraz edir!

Təəccüblüdür və təsəvvür etmək çətindir, hə? Bəli, bunu onun dilindən eşidənlər də öncə təəccübləniblər. “Bunu onun dilindən eşidənlər” deyərkən, ailə üzvləri və ya ən yaxın dostları nəzərdə tutulmur. İşin ən təəccüblü tərəfi odur ki, adam bu fikirləri rayon sakinləri ilə görüşlərin birində dilə gətirib – qorxmadan, çəkinmədən, açıq və acıqlı şəkidlə!

Yaxşı, başçı niyə od püskürüb? Cəsarətli olduğunu camaata göstərmək üçünmü? “Yuxarıdan” qorxmadığını nümayiş etdirmək üçünmü? Arxasının bərk olduğunu isbat etmək üçünmü?

Gəlin öz dilindən anlamağa çalışaq. Yuxarıdakı açıqlamaları verməzdən bir neçə ay öncə QRİH-in Aparat işçiləri ilə iclasda cənab Babaşov belə bir qəzəb-hikkə-narazılı dolu açıqlama verib:

“O zaman mənə demişdilər ki, sən Qazağa müvəqqəti göndərilirsən, bir az oralarda başını qat, daha yüksək vəzifəyə gətiriləcəksən. Amma 2016-cı ilin mayından məni atıblar bu bataqlığa, yada salan da yoxdur. Bu 8 ildə uşaq-muşağı yüksək postlara gətirdilər, mənə verdikləri sözü tutmadılar. Deməli, mənim başımın altına yastıq qoyublar, ya da istəyiblər ki, pul xərcləyim”.

Pul xərcləmək demişkən, adam sonradan “səhvini” anlayıb, öz təbirincə desək, “aldadıldığını” anlayıb və daha “ağıllı” davranmağa qərar verib. Başlayıb rayonu qarış-qarış satmağa, yağmalamağa, sərvət toplamağa – yenə öz təbirincə desək, “itirdiklərini geri qaytarmağa”. Bu gün mədəniyyət beşiyində, üç dövlətin qovşağında yerləşən yurdda, strateji bir rayonun inzibati mərkəzi olan Qazax şəhərində satılmamış, mənimsənilməmiş bir qarış torpaq qalmayıb. Adam uşaqların əyləndiyi, yaşlıların dincəldiyi parkları belə, satmaqdan tamahını saxlaya bilməyib.

Hörmətli başçı “yuxarıdan” gözləntilərinin doğrulmamasının (sanki ölkə başçısı buna vəd veribmiş kimi) acısını təkcə Prezidentin qərarlarına etiraz etməklə çıxara bilmir, hirsi bununla da soyumur. Tabeliyində olan məmurlara, tabeliyində olmayan idarə-müəssisələrin rəhbərlərinə və işçilərinə, məktəb direktorlarına, bağça müdirlərinə, hətta sıradan rayon sakinlərinə demədiyi təhqiramiz ifadə qalmayıb. Ağır söyüş-təhqirlərinə qarşı çıxanları ya işdən çıxardır (çıxartdırır), ya da şərləyir, ləkələyir, “ilişdirir”.

Bu cəsarətli məmurla bağlı rayon camaatı daha bir maraqlı faktdan danışır. Azərbaycanda tərif təəccüblü məsələ deyil, amma bəllidir ki, bu təriflərin bəlli ünvanları var və həmin ünvanların buna haqqı çatır. Məsələn, dövlət başçısı gördüyü böyük işlər, misilsiz xidmətlər qarşılığında, ən azından, Qarabağ zəfərinin memarı olaraq tam haqq edir ki, xalqı tərəfindən xoş sözlər eşitsin.

Bəs, Babaşov hansı haqqın sahibidir ki, şanını ucaltmaqla məşğul olsun? Bütün toplantılarda, görüşlərdə, kef məclislərində insanlar bir-bir ayağa qalxıb bunu mədh etməyə məcbur və məhkumdurlar. Artıq Qazaxda Prezident barədə xoş demək, iclaslarda dövlət başçısının xidmətlərindən danışmaq təcrübəsi arxivə göndərilib. Varsa-yoxsa, Rəcəb Babaşov! Ancaq onu mədh etməli, başqa rayonların icra başçılarını pisləyib bunu tərifləməli və “Allah sizi başımızdan əskik etməsin” duasını dilindən düşürməməlisən.

Deyəsən, adam həqiqətən cəsarətlidir. Heç bir məmurun dilinə gətirə bilmədiyi narazılığı mərdi-mərdanə bəyan edirsə, yuxarılarla olan məxfi söhbətlərini camaatla rahatca bölüşürsə, mədhiyyələrdə adını onu ora təyin edənin adından qabağa keçirə bilirsə, demək ki, gerçək cəsarət sahibidir. İndi belə bir məmuru təqdirmi edəsən, yoxsa tənqidmi?